คุณภาพของทัศนคติตัดสินจากการตอบสนองที่สังเกตได้และประเมินได้ ในขณะที่คนๆ หนึ่งอาจปรึกษาประสบการณ์ภายในของตนเองว่าเป็นหลักฐานของทัศนคติของตนเอง แต่พฤติกรรมสาธารณะเท่านั้นที่จะได้รับการศึกษาตามวัตถุประสงค์ ด้วยเหตุนี้ผู้วิจัยจึงพึ่งพาดัชนีพฤติกรรมของ ทัศนคติ เป็นอย่างมาก เช่น สิ่งที่ผู้คนพูด วิธีตอบแบบสอบถาม หรือสัญญาณทางสรีรวิทยา เช่น การเปลี่ยนแปลงของอัตราการเต้นของหัวใจผู้ตรวจสอบคนอื่น ๆ มองว่าทัศนคติของคน ๆ หนึ่งต่อหมวดหมู่ใด ๆ จะมีความสัมพันธ์กับว่าหมวดหมู่นั้นตอบสนองคุณค่าของตนเองได้ดีเพียงใด ตัวอย่างเช่น บุคคลอาจถูกขอให้จัดลำดับค่านิยมเฉพาะ เช่น สุขภาพ ความปลอดภัย ความเป็นอิสระ หรือความยุติธรรม บุคคลนั้นจะถูกขอให้ประมาณระดับที่ชนชั้นเฉพาะ (เช่น นักการเมือง แพทย์ หรือตำรวจ) มีแนวโน้มที่จะอำนวยความสะดวกหรือขัดขวางค่านิยมแต่ละอย่าง ผลรวมของผลิตภัณฑ์ของการจัดอันดับทั้งสองนี้เป็นตัววัดทัศนคติของแต่ละคนที่มีต่อกลุ่ม ดังนั้น หากความยุติธรรมถูกยึดถือเป็นอย่างสูง แต่บุคคลนั้นจัดกลุ่มนักการเมืองว่าแทรกแซงความยุติธรรม ทัศนคติของบุคคลนั้นต่อกลุ่มคนนั้นก็จะถูกมองว่าเป็นลบ