เพื่อแสดงความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันมากขึ้น เราอาจถามว่า “อยากให้ฉันอยู่ใกล้ๆ ไหม หรือมีเวลาอยู่คนเดียวบ้างจะช่วยได้ไหม” หรือ “มีอะไรที่ฉันทำได้ที่จะไม่ทำให้ทุกอย่างแย่ลง” คำถามเหล่านี้ส่งสารอันทรงพลังที่ทำให้เราไม่รู้สึกท้อแท้จากความทุกข์ของ ปัญหาวัยรุ่น เพื่อแสดงความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันมากขึ้น และจะยังคงอยู่กับคำถามเหล่านั้น แม้ว่าจะทำอะไรไม่ได้ก็ตาม พวกเขาสามารถใช้การลงคะแนนเสียงที่ไว้วางใจได้ แม้ว่าพ่อแม่จะห้ามตัวเองได้ยาก แต่การเสนอคำแนะนำอย่างเร่งรีบก็มีความเสี่ยงที่คุณจะสื่อความคิดที่ว่า “คุณแก้ไขเรื่องนี้ไม่ได้ แต่ฉันทำได้” สิ่งนี้อาจทำให้วัยรุ่นของเราถูกโหวตว่าไม่ไว้วางใจ เมื่อพวกเขาต้องการความมั่นใจจากเราเป็นหลักว่าพวกเขาสามารถรับมือกับทุกสิ่งที่เข้ามาในชีวิตได้