อะมีบาจำแนกได้จากความสามารถในการสร้างส่วนขยายของไซโตพลาสซึมชั่วคราวที่เรียกว่า เท้าปลอม (pseudopodia) หรือเท้าเทียม (false feet) โดยการเคลื่อนที่ไปมา การเคลื่อนไหวประเภทนี้เรียกว่าการเคลื่อนไหวของอะมีบอยด์ถือเป็นรูปแบบการเคลื่อนที่ของสัตว์ดั้งเดิมที่สุด อะมีบา ถูกนำมาใช้อย่างกว้างขวางในการวิจัยเซลล์เพื่อกำหนดหน้าที่สัมพัทธ์และการโต้ตอบของนิวเคลียสและไซโตพลาสซึม อะมีบาแต่ละตัวประกอบด้วยไซโตพลาสซึมคล้ายวุ้นจำนวนเล็กน้อย ซึ่งแยกออกเป็นเมมเบรนพลาสมาชั้นนอกบางๆ ชั้นของเอคโตพลาสซึมใสที่แข็งภายในเยื่อหุ้มพลาสมา และเอนโดพลาสซึมเม็ดกลาง เอนโดพลาสซึมประกอบด้วยแวคิวโอลอาหาร นิวเคลียสที่เป็นเม็ด และแวคิวโอลที่หดตัวชัดเจน อะมีบาไม่มีปากหรือทวารหนัก อาหารจะถูกนำเข้าและขับออกที่จุดใดก็ได้บนผิวเซลล์ ในระหว่างการป้อนอาหาร ไซโตพลาสซึมที่ขยายออกไปจะไหลไปรอบๆ อนุภาคอาหาร ล้อมรอบพวกมันและสร้างแวคิวโอลซึ่งเอ็นไซม์จะหลั่งออกมาเพื่อย่อยอนุภาค ออกซิเจนแพร่เข้าสู่เซลล์จากน้ำโดยรอบ และของเสียจากการเผาผลาญจะแพร่จากอะมีบาสู่น้ำโดยรอบ แวคิวโอลที่หดตัวซึ่งกำจัดน้ำส่วนเกินออกจากอะมีบานั้นไม่มีอยู่ในสัตว์ทะเลและปรสิตส่วนใหญ่ การสืบพันธุ์แบบไม่อาศัยเพศ (binary fission)