โรคโลหิตจางจากการขาดธาตุเหล็ก โรคโลหิตจางที่เกิดจากการขาดแร่ธาตุเหล็ก หน้าที่หลักคือการสร้างฮีโมโกลบิน ซึ่งเป็นเม็ดสีในเลือดที่นำออกซิเจนจากเลือดไปยังเนื้อเยื่อ ภาวะโลหิตจางจากการขาดธาตุเหล็ก ภาวะโลหิตจางที่พบได้บ่อยที่สุดเกิดขึ้นเมื่อร่างกายสูญเสียธาตุเหล็กสูงและธาตุเหล็กสะสมในร่างกายหมดลง เช่น ในช่วงที่มีการเจริญเติบโตอย่างรวดเร็ว การตั้งครรภ์ การมีประจำเดือน หรือสาเหตุอื่นๆ ของการเสียเลือดเรื้อรัง ภาวะนี้อาจเกิดขึ้นได้เมื่อได้รับธาตุเหล็กจากอาหารในปริมาณต่ำหรือเมแทบอลิซึมของธาตุเหล็กไม่มีประสิทธิภาพ (เช่น ความอดอยากหรือพยาธิปากขอ) คาดว่าโรคโลหิตจางจากการขาดธาตุเหล็กส่งผลกระทบต่อประชากรประมาณ 15 เปอร์เซ็นต์ทั่วโลก อาการต่างๆ โรคโลหิตจาง ได้แก่ อ่อนแรง เหนื่อยล้า และบางครั้งมีสีซีด หายใจถี่ แขนขาเย็น ความอยากอาหารเปลี่ยนแปลงได้ เจ็บลิ้น ผมร่วง เล็บเปราะ หรือผิวแห้ง การรักษาประกอบด้วยการให้ธาตุเหล็ก การปรับปรุงอย่างรวดเร็วเป็นเรื่องปกติ