การสังเคราะห์ ATP โดยพืชสีเขียวนั้นคล้ายคลึงกับการสังเคราะห์ ATP ที่เกิดขึ้นในไมโทคอนเดรียของเซลล์สัตว์ พืช และเชื้อรา และในเยื่อหุ้มพลาสมาของแบคทีเรียที่ใช้ออกซิเจน (หรือตัวรับอิเล็กตรอนอนินทรีย์อื่นๆ เช่น ไนเตรต) เพื่อ รับอิเล็กตรอนจากการดึงอะตอมของไฮโดรเจนออกจากโมเลกุลของอาหาร (ดูด้านล่าง การถ่ายทอดพลังงานทางชีวภาพ) ด้วยกระบวนการเหล่านี้ พลังงานส่วนใหญ่ที่เก็บไว้ในวัสดุอาหารจะถูกปลดปล่อยและแปลงเป็นโมเลกุลที่ขับเคลื่อนกระบวนการชีวิต อย่างไรก็ตาม ต้องจำไว้ด้วยว่าสิ่งมีชีวิตจำนวนมาก (โดยปกติคือแบคทีเรียและโปรโตซัว) ไม่สามารถทนต่อออกซิเจนได้ พวกเขาสร้าง ATP จากฟอสเฟตอนินทรีย์และ ADP โดยฟอสโฟรีเลชั่นระดับสารตั้งต้น (การเพิ่มกลุ่มฟอสเฟต) เมตาบอลิซึม ที่ไม่เกี่ยวข้องกับการสร้างและการยุบตัวของโปรตอนเกรเดียนข้ามเยื่อหุ้มเซลล์ (กระบวนการดังกล่าวจะกล่าวถึงในรายละเอียดด้านล่างในแคแทบอลิซึมของกลูโคส) นอกจากนี้ ต้องระลึกไว้เสมอว่าเชื้อเพลิงแห่งชีวิตและ "เตาหลอม" ของเซลล์ที่ "เผาไหม้" นั้นทำจากวัสดุประเภทเดียวกัน: ถ้า ไฟไหม้ที่สว่างเกินไป ไม่เพียง แต่เชื้อเพลิงเท่านั้น แต่ยังใช้เตาเผาด้วย ดังนั้นจึงจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องปล่อยพลังงานในช่วงเวลาสั้นๆ ไม่ต่อเนื่อง และพร้อมใช้ ความซับซ้อนสัมพัทธ์ของวิถี catabolic (ซึ่งวัสดุอาหารถูกสลาย) และความซับซ้อนของวิถี anabolic (ซึ่งส่วนประกอบของเซลล์ถูกสังเคราะห์) สะท้อนให้เห็นถึงความต้องการนี้และเสนอความเป็นไปได้สำหรับระบบป้อนกลับอย่างง่ายเพื่อควบคุมอัตราที่วัสดุเดินทาง ตามลำดับปฏิกิริยาของเอนไซม์เหล่านี้