แนวคิดเรื่องการขยายเป็นที่ทราบกันมานานแล้ว นักปรัชญาชาวอังกฤษประมาณปี ค.ศ. 1267 โรเจอร์ เบคอน เขียนใน Perspectiva ว่า “[เรา] อาจนับอนุภาคฝุ่นและทรายที่เล็กที่สุดได้ด้วยเหตุผลของความยิ่งใหญ่ของมุมที่เราอาจเห็นพวกมัน” และในปี ค.ศ. 1538 แพทย์ชาวอิตาลี จิโรลาโม ฟราคาสโตโร เขียนใน Homocentrica ว่า “ถ้าใครมองผ่านแว่นสองอัน อันหนึ่งซ้อนทับกัน เขาจะเห็นทุกสิ่งใหญ่ขึ้นมาก”ผู้สร้างปรากฏการณ์ชาวดัตช์สามคน ได้แก่ Hans Jansen ลูกชายของเขา Zacharias Jansen และ Hans Lippershey ได้รับเครดิตในการประดิษฐ์กล้องจุลทรรศน์แบบผสมเมื่อประมาณปี 1590 ภาพแรกของกล้องจุลทรรศน์วาดขึ้นประมาณปี 1631 ในประเทศเนเธอร์แลนด์ เห็นได้ชัดว่าเป็นกล้องจุลทรรศน์แบบผสมพร้อมเลนส์ใกล้ตาและเลนส์ใกล้วัตถุ เครื่องดนตรีชนิดนี้ซึ่งเริ่มทำจากไม้และกระดาษแข็ง มักจะตกแต่งด้วยหนังปลาขัดเงา ได้รับความนิยมมากขึ้นในช่วงกลางศตวรรษที่ 17 และถูกใช้โดยนักปรัชญาธรรมชาติชาวอังกฤษ โรเบิร์ต ฮุก เพื่อสาธิตเป็นประจำสำหรับราชสมาคมใหม่ กล้องจุลทรรศน์ การสาธิตเหล่านี้เริ่มขึ้นในปี ค.ศ. 1663 และอีกสองปีต่อมา Hooke ได้ตีพิมพ์หนังสือชื่อ Micrographia ซึ่งนำเสนอมุมมองที่หลากหลายของวัตถุที่คุ้นเคย (หมัด เหา และหมามุ่ย) ในหนังสือเล่มนี้เขาได้บัญญัติคำว่าเซลล์