ผู้ป่วยสูงอายุที่เป็นโรค CKD ส่วนใหญ่จะไม่แสดงอาการ อย่างไรก็ตามสิ่งนี้มีความสำคัญทางคลินิกเนื่องจากเป็นปัจจัยเสี่ยงที่สำคัญที่สุดประการหนึ่งสำหรับโรคหัวใจและหลอดเลือด แม้การลด eGFR เพียงเล็กน้อยก็สัมพันธ์กับความชุกที่เพิ่มขึ้นของภาวะแทรกซ้อนที่เกี่ยวข้องกับโรคไตวายเรื้อรัง เช่น โรคโลหิตจางและภาวะฟอสฟาเตเมียในเลือดสูง โรคไต  การตรวจหาตั้งแต่เนิ่นๆเป็นกลยุทธ์ที่สำคัญและควรรวมองค์ประกอบทั้งสามของการตรวจสุขภาพไต (การวัดความดันโลหิต การตรวจเลือดสำหรับซีรั่มครีเอตินีนและ eGFR และการตรวจปัสสาวะเพื่อหาอัตราส่วนอัลบูมินครีเอตินิน) การรักษาจะชี้นำโดยระยะของโรค CKD ของผู้ป่วย โดยพิจารณาจากการทำงานของไต (eGFR) และความเสียหายของไต (ระดับของอัลบูมินูเรีย) และการควบคุมความดันโลหิตให้อยู่ในระดับที่แนะนำด้วยยาที่เหมาะสม ผู้ป่วยสูงอายุที่เป็นโรค CKD ส่วนใหญ่จะไม่เรียกร้องหรือปรารถนาในท้ายที่สุด